De overheid heeft de kosten voor onderzoek, diagnostiek en behandeling in het basispakket van de zorgverzekering opgenomen. In beginsel wordt de therapie dus betaald door uw zorgverzekering. Er is echter een aantal uitzonderingen, die ertoe kunnen leiden dat slechts een deel van de kosten wordt vergoed:
- Ten eerste dient u rekening te houden met het verplicht eigen risico (ook de verplichte eigen bijdrage genoemd), die geldt voor alle specialistische zorg. In 2018 bedraagt het verplicht eigen risico in de ziektekosten € 385. Dit is het bedrag dat u dus jaarlijks zelf moet betalen.
- Vervolgens is de vergoeding afhankelijk van de zorgverzekering die u heeft afgesloten. U kunt bijvoorbeeld kiezen om vrijwillig een hoger eigen risico te nemen, wat de maandelijkse kosten van uw zorgpremie drukt. Zo lang u geen zorgkosten heeft, is dit aantrekkelijk, maar indien u specialistische hulp nodig heeft, dan trekt uw zorgverzekeraar ook dat bedrag van de vergoeding af.
- Ten derde is de vergoeding afhankelijk van de aard van uw zorgverzekering. Als u een restitutiepolis heeft, dan mag u zelf kiezen bij wie u in therapie gaat. Indien u een naturapolis heeft, dan vergoedt uw verzekeraar alleen de kosten bij hulpverleners die zij gecontracteerd hebben. In die gevallen vergoedt de verzekeraar alle kosten. Maar als u een naturapolis heeft en u kiest toch voor een therapeut die geen contract heeft met uw zorgverzekeraar, dan krijgt u slechts een deel vergoed. Soms krijgt u helemaal niets vergoed en moet u de behandeling zelf betalen. Bij een aantal verzekeraars kunt u zich aanvullend verzekeren, waardoor toch (een deel) van de extra kosten worden vergoed. Tot slot zijn er ook zorgverzekeraars die een combinatie van beide polissen aanbieden. Het is dus van belang dat u goed nagaat welke zorgverzekering u heeft en of de therapeut die u wilt kiezen een contract heeft met uw zorgverzekeraar.